​For a man to look through and beyond, meaningfully, he needs first to look inside; that is where all the answers lie, or at least where there are safe fields of dialogue with the Self and the others.

Mary Christea seems to have travelled down this route, and still does, and she shared her journey with us in her solo exhibition at the Hellenic-American Union in Athens (24.05.2013-21.06.2013).

With the gentleness of a mother and the grace of a daughter, the generosity, the patience that comes with age and merit and the spirit of offering that comes from the experience of life she mirrors and gets mirrored, remembers and reminds—and not just herself, either, but every visitor/fellow-traveller who chooses to do so as an active interlocutor, profoundly tenderly.

This is a conscious artistic study by an artist who seeks and then offers changes and transformations, boldly and sincerely, respectful and grateful for the gifts afforded to her by time with which she is fully reconciled, being able simply to place it at once across and within. After all, isn’t this what natural sciences and contemporary astrophysics have already shown to be true? Isn’t this what so many civilisations and peoples have been saying over the centuries, agreeing in short that ‘it is the same inside and outside, the same up and down’? Viewers can enjoy the luxury of taking the time the work opens up before them and feel the breath and the protection of a pulsating mantle. Flowing and hence live, this mantle unifies, promotes, embraces the moments of Man. Ultimately it’s all One, despite the motion, the departure, the advent of the new and everything that can make things appear autonomous.

The four chosen moments from the life of the same woman in the room of water, the room of the soul’s adventure, meet the viewer as he walks, ‘swims’ and/or contemplates in the waters, right between the mirrored and the mirroring, experiencing the ‘across’ in all its glory, surrounded by the video projections on the two parallel walls and the ‘fluid’ floor.

The monumental, existential painting of centuries past finds a new voice in the flowing, pastel pencil strokes on large papers and in the comprehensive installations which combine sounds and projections at the service of the beyond—and all this in a modern cultural venue in our contemporary Athens.​

Why does a contemporary artist —in Greece, too— deal with notions like the ‘across’, the ‘through’, the ‘beyond’? The latest soul project of Mary Christea is fully in tune with the current need for transcendence and reappraisal. What lies across? What is to be found over there? Everyone can find it and everyone ought to try. Praise to the artist for the gentle force of her goad!

Maria A. Angeli

art curator | museum educator |

the spiral, holistic education, human values, lifelong learning |

www.thespiral.gr

This text was created in June 2013 by Maria A. Angeli and hosted in the DOSSIER section for texts about art events of the website of AICA Hellas www.aica-hellas.org

Για να κοιτάξει ο άνθρωπος διαμέσου και πέρα, με ουσία, κοιτά πρώτα μέσα του. Εκεί, δηλαδή εδώ, βρίσκονται όλες οι απαντήσεις ή τουλάχιστον ασφαλή πεδία διαλόγου με τον Εαυτό και τους άλλους.

Η Μαίρη Χρηστέα έχει μάλλον περπατήσει και περπατά αυτό το δρόμο και μοιράστηκε μαζί μας αυτό το ταξίδι στην ατομική της έκθεση στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, 24.05.2013-21.06.2013.

Με την ευγένεια μιας μητέρας και τη χάρη μιας κορασίδας, τη γενναιοδωρία, υπομονή από το γήρας-γέρας και το πνεύμα προσφοράς της πείρας της ζωής καθρεφτίζει και καθρεφτίζεται, θυμίζει και θυμάται, όχι μόνο η ίδια αλλά κάθε επισκέπτης της έκθεσης-συνεπιβάτης του ταξιδιού, αν το επιλέξει, ως ενεργός συνομιλητής και συνοδοιπόρος, βαθειά τρυφερά.

Συνειδητοποιημένη εικαστική σπουδή από μια δημιουργό που ζητεί, αναζητεί, επιζητεί και φέρει, προσφέρει, επιφέρει … αλλαγές, ανανεώσεις, μεταμορφώσεις, με τόλμη και ειλικρίνεια, με σεβασμό και ευγνωμοσύνη στα δώρα που της έχουν δοθεί από το χρόνο, συμμαχώντας μαζί του, αφού είναι σε θέση να τον βάλει απλά απέναντι και ταυτόχρονα εντός. Αυτό άλλωστε δεν έχει αποδειχθεί ήδη από τις φυσικές επιστήμες και τη σύγχρονη αστροφυσική; Αυτό δε διατυπώνεται αρχετυπικά ανά τους αιώνες από ποικιλία λαών και πολιτισμών του πλανήτη μας που εν ολίγοις συμφωνούν στο ‘Όπως μέσα έτσι έξω, όπως πάνω έτσι κάτω…’; Ο θεατής έχει την πολυτέλεια να πάρει το χρόνο που του ανοίγει μπροστά του το έργο και να νιώσει την ανάσα και προστασία μιας παλλόμενης εσάρπας. Ενωτική αυτή, σε ροή και άρα ζωντανή, ενοποιεί, αναδεικνύει, αγκαλιάζει τις στιγμές του Ανθρώπου. Όλα είναι Ένα εντέλει παρά την κίνηση, την αποχώρηση, τον ερχομό του νέου και ό,τι μπορεί να οδηγεί στη φαινομενική αυτονομία τους.

Η επιλογή τεσσάρων στιγμών ζωής της ίδιας γυναίκας στην αίθουσα του νερού, στην αίθουσα της περιπέτειας της ψυχής, συναντά το θεατή να βαδίζει, να ‘κολυμπά’ ή/και στοχάζεται στα ύδατα, ακριβώς ανάμεσα σε καθρεφτίζον και καθρεφτιζόμενο, βιώνοντας το across σε όλο του το μεγαλείο, πλαισιωμένος από τις βιντεοπροβολές των δύο αντικρυστών τοίχων και του ‘υγρού’ πατώματος.

Η μνημειακή, υπαρξιακή ζωγραφική περασμένων αιώνων λαμβάνει βήμα και φωνή μέσα από παστέλ και ρευστές μολυβιές σε μεγάλα χαρτιά, καθώς και άρτια εγκαταστασιακά περιβάλλοντα προβολών και ήχων στην υπηρεσία του επέκεινα, μέσα σε ένα σύγχρονο χώρο πολιτισμού στη σύγχρονη Αθήνα μας.

Γιατί ένας σύγχρονος δημιουργός και μάλιστα στην Ελλάδα πραγματεύεται το απέναντι, το διασχίζειν, το διαμέσου, το πέρα; Η ανάγκη των καιρών για υπερβάσεις και αναστοχασμό δεν αφήνει έξω την τελευταία ψυχική εργασία της Μαίρης Χρηστέα. Τι υπάρχει απέναντι; Τι θα βρεθεί πέρα; Ο καθένας μπορεί και οφείλει να προσπαθήσει να το βρει. Ευγνωμοσύνη στη δημιουργό για την ήπια δύναμη της βουκέντρας της!

Mαρία A. Aγγελή

επιμελήτρια τέχνης | μουσειοπαιδαγωγός |

η σ π ε ί ρ α, ολιστική εκπαίδευση, ανθρώπινες αξίες, διά βίου μάθηση |

w w w . t h e s p i r a l . g r

Το κείμενο δημιουργήθηκε τον Ιούνιο 2013 από τη Μαρία Α. Αγγελή, στο πλαίσιο της φιλοξενίας κειμένων για εικαστικά γεγονότα στην ενότητα DOSSIER της ιστοσελίδας της AICA Hellas www.aica-hellas.org