Indoors as a happening elevated the operational home into an artistic event in interaction with the works which were specifically created and integrated into each room.
Our aim was to reveal what goes on in a house beyond the things that are ‘visible’, without compromising the vitality of a fully functional home.
After one year of regular meetings which were recorded (a selection appears in the video Indoors 1), we arrived at the form of the visual interventions/artworks. The works were about issues of identity and identity crisis with regard to the roles of mother, daughter, wife and artist, and also about disclosures, revelations and traumatic experiences.
The labyrinthine course of the visit to the flat (home to one of the four women) and our deliberate decision that we would function as hostesses during the exhibition shaped the event’s live form as an indoor happening and showcased our own live attitude towards our multiple identity as women, artists and hostesses.
The hospitable role of the hostess permeated all the artistic forms on show and turned the private home into an exhibition and a public social event.
The Indoors art event, held in an Athenian apartment in 2008, was for me the beginning of a visual adventure with the video Across. Through an associative narration, a woman unfolds parts of her life with reference to her roles as daughter, mother, wife and artist. The image, disconnected from the narrative, redefines the woman’s identity by causing a transition: moving “across” from an enclosed space teeming with memories and images from her life to a fertile, magical place where past, present and future coexist.
On the whole, Across marks a transition “across”. This “across” is an imaginary place of transcendence where everything can happen: exculpation, opportunity to make amends, freedom. It is a passage from grey settings dominated by the influence of established norms and behavioural patterns which trap and disorientate into a place illuminated by knowledge, experience and responsibility.

Το Indoors σαν happening, ανέδειξε σε καλλιτεχνικό γεγονός το χώρο του σπιτιού εν λειτουργία και σε αλληλεπίδραση με τα έργα που δημιουργήθηκαν και εντάχτηκαν ξεχωριστά για κάθε ένα δωμάτιο.
Ο στόχος μας ήταν να φανερώσουμε τί άλλο συμβαίνει μέσα σ’ ένα σπίτι, εκτός από αυτό που «φαίνεται», χωρίς να καταργήσουμε την ζωτικότητα του σπιτιού εν λειτουργία.
Μετά από ένα χρόνο τακτικών συναντήσεων, οι οποίες καταγράφηκαν, καταλήξαμε στη φόρμα των εικαστικών παρεμβάσεων – έργων. Τα έργα αναφέρονταν σε θέματα ταυτότητας και κρίση ταυτότητας ως προς τους ρόλους: μητέρας, κόρης, γυναίκας, καλλιτέχνιδας, όπως και εκμυστηρεύσεις, αποκαλύψεις, τραυματικές εμπειρίες.
Η δαιδαλώδης διαδρομή της επίσκεψης μέσα στο συγκεκριμμένο διαμέρισμα, (σπίτι μιας εκ των τεσσάρων), και η προαποφασισμένη λειτουργία μας κατά τη διάρκεια της έκθεσης ως οικοδέσποινες, δημιούργησε την ζωντανή φόρμα- Indoors happening- και ανέδειξε: την δική μας ζωντανή τοποθέτηση ως προς το πολλαπλό της ταυτότητας, γυναίκες – καλλιτέχνες – οικοδέσποινες.
Ο φιλόξενος ρόλος της οικοδέσποινας αγκάλιασε όλες τις καλλιτεχνικές φόρμες που παρουσιάσαμε και μετέτρεψε το ιδιωτικό διαμέρισμα, «σπίτι», σε έκθεση και δημόσιο κοινωνικό γεγονός.

Στην εικαστική δράση Indoors, που έγινε σε διαμέρισμα της Αθήνας το 2008, άρχισε για μένα μια εικαστική περιπέτεια με το βίντεο Across: Μέσα από έναν συνειρμικό λόγο, μία γυναίκα ξετυλίγει κομμάτια από τη ζωή της, αναφερόμενη στους ρόλους: κόρη, μητέρα, σύζυγος, καλλιτέχνις. Η εικόνα, ανεξάρτητη από την αφήγηση, επανατοποθετεί και επαναπροσδιορίζει την ταυτότητα της γυναίκας, δημιουργώντας μια μετάβαση –περνώντας «απέναντι»– από ένα χώρο κλειστό, ασφυχτικά γεμάτο από μνήμες και εικόνες από τη ζωή της, σ’ έναν εύφορο μαγικό τόπο όπου συνυπάρχει το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον.
Το Across γενικά σηματοδοτεί το πέρασμα «απέναντι». Το «απέναντι» είναι ένας φανταστικός τόπος υπέρβασης όπου όλα μπορούν να συμβούν: απενoχοποίηση, ευκαιρία για επανόρθωση, ελευθερία. Είναι το πέρασμα από γκρίζα περιβάλλοντα όπου κυριαρχεί η επιρροή από παραδομένα σχήματα και τύπους συμπεριφορών (patterns) που εγκλωβίζουν και αποπροσανατολίζουν, -σ’έναν τόπο που φωτίζεται από τη γνώση, την εμπειρία, την ευθύνη.