Maria Christea’s large cube was composed of 216 small squares, rotating themselves containing the enlarged details of stills from her most recent video, Frozen (2004), which manipulates the depiction of a nude body.

Placing her project in a busy spot in Thiseion, Christea invited the public to play with the cubes, to revolve them and thereby alter and transform sections of the image. The public became involved in the process of transformation by leaving the marks of their own interventions. Meanwhile, the image constantly change form, no longer marked by time, but by the various aesthetic and chromatic changes and combinations imposed on it.​

The Image Crossword Puzzle was an interactive work, an image that became an object of exploration of its multiple transformations, an invitation to creative activity. In essence, however, this work embodied the act of representation as an enormous field with unfixed boundaries, changeable rules of aesthetic approach, and of transformations, in which the durability of the work of art is proportionate the expanse in offers for roaming.

Ο μεγάλος κύβος που αποτελείται από 216 μικρούς τετράγωνους, περιστρεφόμενους κύβους με φωτογραφικά τυπώματα, φέρει στις τέσσερις πλευρές του λεπτομέρειες σε μεγέθυνση από εικόνες του τελευταίου βίντεο της Μαίρης Χρηστέα, με τίτλο Frozen (2004), όπου επεξεργάζεται την απεικόνηση ενός γυμνού σώματος. Στο βίντεο η εικόνα μεταμορφώνεται αργά μέσα από τη σταδιακή επίθεση αποτυπωμάτων που αναδύει η μνήμη πάνω στο σώμα.

Στο έργο που τοποθέτησε σε ένα πολυσύχναστο σημείο του δημόσιου χώρου, στο Θησείο, προσκαλεί το κοινό να παίξει με τους κύβους, αλλάζοντας και μεταμορφώνοντας τα μέρη της εικόνας. Το κοινό εμπλέκεται στη διαδικασία της μεταμόρφωσης, αφήνοντας τα αποτυπώματα της δικής του παρέμβασης, ενώ η εικόνα του σώματος αλλάζει πλέον συνεχώς μορφή όχι πια από τα στίγματα του χρόνου, αλλά από τις διάφορες αισθητικές, χρωματικές και συνθετικές αλλαγές που του επιβάλλονται.​

Το Σταυρόλεξο των Εικόνων είναι ένα έργο συμμετοχής του κοινού, μια εικόνα που γίνεται αντικείμενο εξερεύνησης των πολλαπλών μετασχηματισμών της, μια πρόσκληση για δημιουργική δράση. Στην ουσία, όμως, το έργο αυτό δηλώνει την πράξη της αναπαράστασης ως ένα τεράστιο πεδίο, με ασταθή όρια, με ευμετάβλητους κανόνες αισθητικής προσέγγισης και πολλαπλές νοητικές προεκτάσεις. Ο χώρος της τέχνης είναι ένας ανοιχτός χώρος, χώρος μεταλλαγών, όπου η αντοχή του έργου τέχνης είναι ανάλογη του εύρους που προσφέρει για περιπλάνηση.